به گزارش میراث‌آریا، در هفتمین نشست نقد سینمای مردم‌شناسی ایران، محمدرضا مهراندیش دبیر نشست و تاریخ پژوه و فیلمساز به معرفی «اُرُد عطارپور» به عنوان یکی از بهترین و مهمترین کارگردانان سینمای مستند ایران و اثار او در سال‌های اخیر پرداخت.

مهرداد ملک‌زاده با مرور انتقادی فیلم یاد شده، ضمن تاکید بر ارزش‌های بالای کار این کارگردان، این فیلم را جزو آثار برتر عطارپور ندانست و گفت: برخی از اطلاعات تاریخی موجود در فیلم نادرست است.

او افزود: در نقش مُهری که کورش اول را سوار به اسب نشان می‌دهد که نیزه خود را به سمت مرد نظامی که به زمین افتاده نشان می‌دهد، فرد افتاده بر زمین بر خلاف روایت آقای عطارپور در این فیلم یونانی نیست.

علیرضا حسن‌زاده عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری اثر تولید شده را فیلمی موفق دانست و گفت: هدف آن گسترش آگاهی‌های عمومی و سواد میراثی مردم ایران و آمریکا در خصوص یک مناقشه است.

او افزود: این فیلم را باید گونه‌ای دیپلماسی میراثی و گفت‌وگو در دفاع از حقوق مردم ایران دانست.گفت‌وگو بهترین راه برای حل منازعات و مناقشه‌هاست.

حسن‌زاده در ادامه با بیان این که الواح هخامنشی اطلاعات بسیار ارزشمندی را درباره موقعیت زنان، روابط کاری، برگزاری آیین‌ها و دیگر موارد را در اختیار ما می‌گذارد، تصریح کرد: از این لحاظ، این منبع دارای ارزش‌های فراوانی در شناخت ابعاد اجتماعی زندگی مردم ایران در عصر هخامنشی است.

مدیر پرونده ثبت جهانی مهرگان گفت: برای مثال اطلاعات ما از برگزاری آیین مهرگان در دوره هخامنشی بسیار اندک است و شاید با خواندن و تحلیل این الواح بتوان تصویری بهتر از این آیین را در عصر هخامنشی به‌دست آورد.

اُرُد عطارپور کارگردان این اثر در ادامه، با بیان این که تولید فیلم نامبرده سختی‌های کار زیادی داشته است، گفت: هدف بنده از تولید این اثر کمک به باز گرداندن الواح مذکور به ایران است.

گفتنی است، در این اثر روایت این‌گونه است که «رضاشاه در سفری در سال ۱۳۰۱ به بوشهر که آن زمان جزئی از فارس بزرگ محسوب می‌شده، گذارش به تخت جمشید می‌افتد. این نخستین دیدار سردار سپه از تخت جمشید بوده است. موقعیت پریشان و نابسامان آنجا، خاطر او را شدیداً می‌آزارد.

انتهای پیام/